Najstarija Istorija Kine
[dropcap]Z[/dropcap]a istoriju Kine je malo i jedna knjiga, a pogotovu jedan tekst, ali ono što želimo ovim da pokažemo je činjenica da je kineska istorija mnogo interesantnija i prevashodno mnogo naprednija nego što je ljudi sa Zapada percipiraju.
Kinezi se inače vole hvaliti kako imaju najdužu kontinuiranu civilizaciju na svetu, staru čak 5000 godina, što nije posve tačno s obzirom na drevni Egipat i Mesopotamiju. Međutim, bez obzira na to, kineski razvoj tokom minulih vekova je impresivan. Pre 3000 godina, Kinezi su livali bronzu i druge legure, uzgajali pšenicu, proso i pirinač, tkali svilu i koristili pisani jezik sa više od hiljadu znakova.
Kineska tehnologija je mnogo pre modernog doba imala uticaja na svetski razvoj. Primera radi, mnogi samostrel vezuju za srednjevekovnu Evropu, a on je zapravo nastao u Kini otprilike petnaest vekova ranije. Hiljadu godina pre industrijske revolucije u Engleskoj, Kinezi su koristili čelične visoke peći i napredne peći na petrol koks.
1918. godine je pronađena grupa fosila Homo Erektusa u okolini Pekinga koji datiraju iz 500.000. godine pre nove ere. Iako nisu direktni preci Kineza, lobanja tzv. Pekinškog čoveka je ukazivala na mozak oko dve trećine modernog čoveka koji je dokazano umeo da koristi vatru i koristi primitivne alate od kamena. Lobanja je, nažalost, izgubljena tokom II svetskog rata prilikom jednog transporta.
Prvi Homo Sapiensi na ovom prostoru datiraju iz 60.000. godine pre nove ere.
U periodu od 8000. do 2000. godine pre nove ere dešava se uspon naselja zasnovanih na poljoprivrednoj ekonomiji u istočnim primorskim regionima i duž bogatih rečnih dolina Žute reke i reke Yangzi. Ove rane civilizacije se uglavnom oslanjaju na lov i ribolov, da bi kasnije počele da uzgajaju pirinač i proso, dok iz 2700. godine pre nove ere datiraju prvi dokazi o upotrebi čaja i svilene bube za izradu tkanina.
U periodu od 2000. do 771. godine pre nove ere javljaju se prve kineske dinastije, kao utemeljivači onoga što će kasnije biti poznato kao države. Ove rane dinastije nisu bile istinski ujedinjene države već su predstavljale decentralizovani, labavi savez manjih sila.
Prve kineske dinastije su zaslužne za brojna dostignuća: pojavljuje se pismo (Kinezi su najpre pisali na kostima kornjača, a potom su počeli da koriste svilu i bambus kao podlogu za pisanje), prvi kineski kalendar zasnovan na astronomiji sa 60-dnevnim ciklusom, sve više se koristi bronza i predmeti izliveni od nje i grade se prva utvrđenja i gradovi, te posebno bogate i raskošne grobnice za vladare.
Prvi kineski car na vlast je došao pre dvadeset i dva veka, a „nebeski mandat“ koji mu je dodeljen podrazumevao je konstantnu brigu o narodu koju su nastavili i njegovi naslednici. Koncept „nebeskog mandata“ će postati dominantan i uticaće na kinesku istoriju sve do 1900 godine nove ere. Po toj ideji Nebo daje mudrim vladarima mandat da vladaju, a oduzima ga onim zlim i pokvarenim. Mandat se koristio tokom kineske istorije za legitimisanje vladajućih dinastija, kao i za preispitivanje vlada u kriznim vremenima.
Sledećih 500 godina do 221. godine pre nove ere su ključne godine razvoja i formiranja Kine. Progres se najviše ogleda kroz pojavu i cirkulaciju bronzanog novca, kao i kroz revolucionarnu pojavu gvozdenog oruđa i oružja koje je pomoglo razvoju poljoprivrede, ali i u ratovanju. U ovom periodu nastaje prvi samostrel i oprema za konje.
Kaligrafija postaje fluidnija i izraženija uvođenjem četkica za pisanje. Međutim, ono najznačajnije što se desilo u ovom periodu jeste procvat socijalne filozofije i političke teorije poznate kao Sto škola mišljenja. Ovo je vreme kada se rađaju konfučijanizam i taoizam koji će u potpunosti odrediti kinesku istoriju i Kinu samu po sebi.
Kineska istorija posle te epohe prvih dinastija predstavlja fascinantan ciklus uspona i padova, odnosno naizmeničnih perioda mira i rata. U njoj su značajnu ulogu odigrali i stranci, s obzirom na to da su Kinom krajem XIII veka vladali Mongoli, a sredinom XVI veka Mandžusi. Ono što je pak najvažnije jeste to da iako na dalekom istoku, Kina se razvija uporedo sa zapadnim civilizacijama. Tamošnji razvoj ni u čemu ne zaostaje za delovima sveta koje po difoltu smatramo razvijenijim. Štaviše, on neretko ide korak ispred njih.
